Konferansta yapılan görüşmeler sırasında Yunanistan, Ege adalarından; Karadağ İşkodra'dan; Bulgaristan da Edirne'den çekilmek istemiyordu. Osmanlı Devleti ise, Edirne'yi bırakmamakta kararlı idi. Rusya ile Avusturya arasındaki gerginlik de giderilemiyordu. Ayrıca Rusya, Kafkasya'ya asker yığmaya ve Anadolu'yu tehdit etmeye başladı. Almanya, buna mâni oldu. Bu hâdiseler sebebiyle konferans uzun sürdü ve neticesiz kaldı. Bunun üzerine Balkan Savaşı'nın yeniden başlamaması için, büyük devletler, 17 Ocak 1913'te Osmanlı Devletine ortak bir nota verdi. Bu notada, Edirne'nin Balkan devletlerine terkini ve Ege adaları hakkında verilecek kararın kendilerine bırakılmasını istediler. Aksi takdirde çıkacak savaşta, Osmanlı Devletinin güç duruma düşeceğini bildirdiler. Büyük devletler, böylece, Balkan Savaşı başlamadan hemen önce, bu savaş sonrasında Edirne ve Ege adaları bölgesinde durumun değişmeyeceği garantisini bir tarafa bırakarak, Balkan devletlerini desteklediklerini ve sınır değişikliğini kabul ettiklerini açıklamış oldular.
Bu sırada Osmanlı Devletinde yeni hâdiseler vuku buldu. Yenilgi ve gelişen siyasî hâdiseler, Kâmil Paşa hükümetini yıpratmıştı. Bu durumdan istifade eden İttihat ve Terakki Fırkası, 23 Ocak 1913'te Bâbıâlî'ye baskın yaparak iktidarı ele geçirdi. Mahmud Şevket Paşa'nın başkanlığı altında yeni bir hükümet kuruldu. Hükümet, büyük devletlerin verdiği notayı reddetti. Bunun üzerine 3 Şubat 1913'te, Osmanlı Devleti ile Balkan devletleri arasında savaş başladı. Fakat İttihat ve Teraki hükümeti, bu savaşta başarı sağlayamadığı gibi, düşmana karşı kendi savunmasını yapan İşkodra, Karadağlıların eline geçti. Yanya, Yunanistan; Edirne de Bulgaristan tarafından işgal edildi.
Osmanlı Devleti, bu durum karşısında, büyük devletlerle yeniden barış görüşmelerine başlanmasını istedi. Bu istek üzerine, 30 Mayıs 1913'de Londra Barış Antlaşması imzalandı.
Bu antlaşmaya göre;
- Osmanlı Devleti, Edirne'nin dahil olduğu Midye-Enez hattının batısındaki bütün topraklardan çekildi.
- Midye-Enez hattı Osmanlı Devleti ile Bulgaristan arasında sınır oldu ve Dedeağaç, Kavala ve Batı Trakya Bulgaristan'a bırakıldı.
- Selanik, Güney Makedonya ve Girit Yunanistan'a bırakıldı.
- Orta ve Kuzey Makedonya Sırbistan'a bırakıldı.
- Oniki Ada dışındaki Ege Adaları'nın geleceği ve Arnavutluk'un sınırlarının çizilmesi işi büyük devletlere bırakıldı. (Osmanlı Devleti, Ege Adaları'nı fiilen kaybetmiştir.)
- Antlaşma imzalandıktan sonra taraflar arasında kalıcı bir dostluk ve barış oluşturulacak, Savaş esirlerinin iadesi yapılacak özel antlaşmalarla gerçekleştirilecekti.