Η γεωργία και η κτηνοτροφία αποτελούν τις σημαντικότερες πηγές εισοδήματος για τους κατοίκους του Κιρκλαρέλι. Ωστόσο, τα έσοδα από τη γεωργία και την κτηνοτροφία μειώνονται σταδιακά κάθε χρόνο. Η έκταση γης που είναι διαθέσιμη στους αγρότες μειώνεται και ένα μεγάλο μέρος των χωρικών δεν μπορεί να βιοποριστεί στα μικρά τους αγροτεμάχια, αποκομίζοντας τη γη.

Η εισαγωγή γεωργικών προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας στο Κιρκλαρέλι θα μπορούσε να προσφέρει μια διέξοδο σε όσους εργάζονται στη γεωργία. Άλλα αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά της επαρχίας περιλαμβάνουν τις περιοχές που είναι κατάλληλες για βιολογική γεωργία, το εκτεταμένο δασικό της περιβάλλον και την καταλληλότητά της για παραγωγή δασικών προϊόντων. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό που θα παρατηρήσει ένας επισκέπτης στο κέντρο της πόλης και στις περιοχές του Κιρκλαρέλι είναι η ηρεμία της. Για κάποιον που έχει συνηθίσει την καθημερινή ζωή μέσα στη φασαρία της Κωνσταντινούπολης, αυτή η σιωπή μπορεί ακόμη και να είναι ενοχλητική. Η περιοχή Βιζέ, πρόθυμη να αξιοποιήσει αυτό το χαρακτηριστικό, υπέβαλε αίτηση για το "Cittaslow" (Αργή Πόλη) και έγινε δεκτή.

Τα δημογραφικά στοιχεία του Κιρκλαρέλι αντικατοπτρίζουν τα τυπικά της Θράκης. Είναι μια επαρχία όπου οι μετανάστες αποτελούν την πλειοψηφία και κατοικεί ένας μεγάλος πληθυσμός Ρομά. Η ζεστασιά, η αγάπη για τη διασκέδαση και η θρακική γοητεία, εμφανείς στη Θράκη, με τις προτάσεις τους να τελειώνουν σε "be ya" χωρίς να γράφουν το "h" στην αρχή των λέξεων, μπορούν επίσης να παρατηρηθούν στο Κιρκλαρέλι.

Το Κιρκλαρέλι είναι μια επαρχία με πολλούς αρχαίους οικισμούς αξιοσημείωτους για την προϊστορική του θέση. Τα πρώτα υλικά έγγραφα που σχετίζονται με την ανθρώπινη ύπαρξη μέσα και γύρω από το Κιρκλαρέλι, που θεωρείται ότι βυθίστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο τέλος της Εποχής των Παγετώνων, αποκαλύπτουν χαρακτηριστικά της Νεολιθικής περιόδου. Η Θράκη, η οποία αργότερα πήρε το όνομά της από τις πρώτες γνωστές εγκατεστημένες φυλές, διατήρησε τη μερική ή πλήρη ανεξαρτησία της ως μικρά βασίλεια ή πριγκιπάτα, συμπεριλαμβανομένου του Κιρκλαρέλι, μέχρι τη μεσορωμαϊκή περίοδο.

Το Κιρκλαρέλι, το οποίο υπέστη πολυάριθμες εισβολές κατά τη Ρωμαϊκή και Βυζαντινή περίοδο λόγω του ρόλου του ως μεταβατική περιοχή, έπεσε για πρώτη φορά στα χέρια των Οθωμανών το 1363, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μουράτ Α΄. Από την ημερομηνία αυτή και μετά, το Κιρκλαρέλι βίωσε μια μακρά περίοδο ειρήνης και υπέστη μεγάλα βάσανα και κακουχίες κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων και του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, πριν αποκτήσει την τελική του ελευθερία στις 10 Νοεμβρίου 1922. Η επαρχία μας, που βρίσκεται στα βουνά Ιστράντζα (Γιλντίζ) και στην πεδιάδα Εργκέν της περιοχής του Μαρμαρά, συνορεύει με τη Βουλγαρία στα βόρεια, τη Μαύρη Θάλασσα στα βορειοανατολικά, την Κωνσταντινούπολη στα νοτιοανατολικά, το Τεκιρντάγκ στα νότια και την Αδριανούπολη στα δυτικά. Η έκτασή της είναι 6.550 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η επαρχία έχει χερσαία σύνορα 180 χιλιομέτρων με τη Βουλγαρία και ακτές 60 χιλιομέτρων με τη Μαύρη Θάλασσα.

Η επαρχία έχει υψόμετρο 203 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, και τα βόρεια και ανατολικά είναι ορεινά και δασωμένα, ενώ τα άλλα μέρη είναι γενικά επίπεδα. Στην περιοχή επικρατεί γενικά ηπειρωτικό κλίμα. Οι χειμώνες είναι δριμείς και βροχεροί, και τα καλοκαίρια ζεστά και ξηρά.

Τα κύρια ποτάμια της είναι ο ποταμός Εργκέν και το ρέμα Ρέζβε. Η βλάστηση είναι δασώδης και στεπώδης.

Η πυκνότητα του πληθυσμού του Κιρκλαρέλι είναι 50. Μέχρι το 1965, η πυκνότητα στο Κιρκλαρέλι ήταν πάνω από τον εθνικό μέσο όρο. Αυτό οφείλεται στη μετανάστευση που δέχθηκε η επαρχία από τις βαλκανικές χώρες μέσω ανταλλαγής πληθυσμών και μετανάστευσης. Μεταξύ 1940 και 1945, ο πληθυσμός του Κιρκλαρέλι μειώθηκε λόγω του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, και μεταξύ 1950 και 1955, ο πληθυσμός άρχισε να αυξάνεται ξανά με οικογένειες μεταναστών που έρχονταν από το εξωτερικό. Η πυκνότητα του πληθυσμού, η οποία ήταν υψηλή μέχρι το 1960, άρχισε να μειώνεται μετά το 1965 με την έναρξη της μετανάστευσης εκτός της επαρχίας.

Μετά την κατάκτησή της, η Κιρκλαρέλι διοικούνταν ως σαντζάκι για πολλά χρόνια. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Σουλτάνου Αμπντούλμετζίτ, έγινε επαρχία και αυτό το καθεστώς συνεχίστηκε μέχρι τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-1878. Μετά την εκκένωση των Ρώσων, η Κιρκλαρέλι έγινε κυβερνείο. Διοικητικά, αρχικά προσαρτήθηκε στην επαρχία Ρούμελης, με πρωτεύουσα το Μαναστίρ, στη συνέχεια στην επαρχία Σιλίστρ και αργότερα έγινε Λίβας της επαρχίας Αδριανούπολης.

Η Κιρκλαρέλι έγινε επαρχία το 1924. Σήμερα, η Κιρκλαρέλι έχει επτά επαρχίες: Μπαμπάεσκι, Ντεμιρκιόι, Κοφτσάζ, Λουλέμπουργκάζ, Πεχλιβάνκιοϊ, Πιναρχισάρ και Βιζέ.