Η Μάλκαρα απέχει 56 χλμ. από την επαρχία Τεκιρντάγκ και συνορεύει με το Ουζουνκιοπρού στα βορειοδυτικά, το Χαϊραμπολού στα βορειοανατολικά, το Σαρκόι στα νοτιοανατολικά, το Γκελίμπολου στα νότια και το Κεσάν στα δυτικά. Με έκταση 1.149 km2, είναι η μεγαλύτερη περιοχή της επαρχίας Τεκιρντάγκ.

Δεν υπάρχουν ψηλά βουνά ή κοιλάδες στην περιοχή. Το έδαφος είναι γενικά διαβρωμένο, με τους λόφους να εμφανίζονται ως οροπέδιο με ημιπεδινά χαρακτηριστικά. Τα βουνά Τεκίρ, η σημαντικότερη οροσειρά της επαρχίας Τεκιρντάγκ, απέχουν 25 χλμ. από τη Μάλκαρα. Αυτά τα βουνά εκτείνονται στο νότιο τμήμα της περιοχής, προς την κατεύθυνση Τεκιρντάγκ-Γκελιμπολού. Τα σύνορα της περιοχής καταλήγουν κοντά στο χωριό Τσιμεντερέ. Το όρος Γκάνος είναι το σημαντικότερο υψόμετρο της οροσειράς Τεκιρ.

Η Μάλκαρα παρέμεινε υπό την Γκελιμπολού μέχρι το 1870, όταν συνδέθηκε με το Σαντζάκι Τεκφουρντάγκ (Τεκιρντάγκ) υπό την επαρχία Αδριανούπολης. Σύμφωνα με ορισμένα αρχεία, η Μάλκαρα έγινε περιοχή το 1880.

Η περιοχή είναι επίσης εξαιρετικά πλούσια σε υπόγεια ορυκτά. Τα σημαντικότερα κοιτάσματα λιγνίτη της περιοχής της Θράκης βρίσκονται σε αυτήν την περιοχή. Το σημαντικότερο ορυκτό στους υπόγειους πόρους της Μάλκαρας είναι ο λιγνίτης. Το ήμισυ της επιφάνειας της περιοχής υπόκειται σε άδειες εξόρυξης και εντός αυτών των αδειοδοτημένων περιοχών, πολυάριθμες επιχειρήσεις, μεγάλες και μικρές, συνεχίζουν την παραγωγή άνθρακα. Ορισμένα ορυχεία παράγουν άνθρακα χρησιμοποιώντας μεθόδους ανοιχτής εξόρυξης, ενώ άλλα χρησιμοποιούν τη μέθοδο κλειστής εξόρυξης. Όλες αυτές οι δραστηριότητες είναι ιδιωτικές. Ο άνθρακας που παράγεται διατίθεται στην αγορά στην περιοχή της Θράκης και στην Κωνσταντινούπολη. Ο άνθρακας παίζει κρίσιμο ρόλο στην οικονομία της περιοχής.