Ο Σπάρτακος, ένας Θράκας σκλάβος, γνωστός για τις ηγετικές του ικανότητες, πιθανότατα λιποτάκτησε τον ρωμαϊκό στρατό, πιάστηκε να κάνει ληστεία και πουλήθηκε ως σκλάβος. Το 73 π.Χ., ο Σπάρτακος και 77 φίλοι του, που είχαν δραπετεύσει από τη σχολή μονομάχων στην Κάπουα, αναζήτησαν καταφύγιο στον Βεζούβιο. Περικυκλωμένοι από έναν μικρό ρωμαϊκό στρατό, οι φυγάδες διέφυγαν κατεβαίνοντας έναν γκρεμό, αιφνιδιάζοντας τους Ρωμαίους στρατιώτες. Ο Σπάρτακος βάδισε προς τη Λουκανία με 100.000 δραπέτες σκλάβους και μονομάχους που είχαν ενταχθεί σε αυτόν. Σε μια σφοδρή μάχη, νίκησε τον Πόπλιο Βαρίνιο και λεηλάτησε τις πόλεις Θουρία και Μεταπόντιο. Ο Σπάρτακος κυριαρχούσε πλέον στη νότια Ιταλία. Η Ρωμαϊκή Σύγκλητος συνειδητοποίησε ξαφνικά τον κίνδυνο. Το 72 π.Χ., δυνάμεις με επικεφαλής δύο υπάτους στάλθηκαν εναντίον του Σπάρτακου.
Αφού τους νίκησε, ο Σπάρτακος βάδισε βόρεια προς τις Άλπεις. Ο κυβερνήτης της Κισσάλπικης Γαλλίας προσπάθησε να τον σταματήσει, αλλά ηττήθηκε. Ο στρατός των σκλάβων μπορούσε πλέον να διασχίσει τις Άλπεις και να διαλυθεί με ασφάλεια. Ωστόσο, κανείς δεν ήθελε να φύγει από την Ιταλία. Ο Σπάρτακος αναγκάστηκε να βαδίσει νότια. Επιστρέφοντας στη Λουκινία, ο στρατός υπέστη την πρώτη του ήττα εκεί, νικημένος από τον Μάρκο Κράσσο. Ο Σπάρτακος υποχώρησε στη Μεσσήνη, σκοπεύοντας να περάσει στη Σικελία. Οι πειρατές που είχαν υποσχεθεί να τους απαγάγουν δεν τήρησαν την υπόσχεσή τους. Ο Κράσσος περικύκλωσε τους σκλάβους, αλλά ο Σπάρτακος διέσπασε και υποχώρησε. Αργότερα, το 71 π.Χ., οι σκλάβοι που αντιστάθηκαν σφαγιάστηκαν από τους Ρωμαίους. Ο Σπάρτακος σκοτώθηκε καθώς προχωρούσε για να επιτεθεί στον Κράσσο. Ο Ρωμαίος στρατηγός Πομπήιος κυνήγησε και σκότωσε πολλούς από τους λιποτάκτες του στρατού του Σπάρτακου. Ο Κράσσος πήρε αιχμαλώτους 6000 ανθρώπους και τους σταύρωσε όλους κατά μήκος της Αππίας Οδού.