Μετανάστευσαν οι Βίκινγκς από τη Θράκη

Είναι οι «Σουηδέζες» αποκύημα της φαντασίας; Τι απέγιναν οι Θράκες, οι οποίες σβήστηκαν από την ιστορία με την άφιξη των Ρωμαίων στα Βαλκάνια; Μετανάστευσαν οι Σκανδιναβοί από την Τροία;
Αυτή είναι η πατρίδα του Άρη, του θεού του πολέμου, και του Βοραίου, του θεού των ψυχρών βόρειων ανέμων... Αυτή η περιοχή, της οποίας οι άνθρωποι είναι τόσο σκληροί όσο οι ψυχροί βόρειοι άνεμοι, θεωρούνταν η πιο άγρια περιοχή του αρχαίου κόσμου από τους Έλληνες και θεωρήθηκε άξια αυτών των θεών...

Αυτές οι περιοχές έχουν επίσης το πιο σκληρό κλίμα στον μεσογειακό κόσμο. Οι πρώτοι Έλληνες άποικοι, που έφτασαν από το νησί της Σάμου στο Αιγαίο, έχασαν τα πόδια και τις μύτες τους από κρυοπαγήματα επειδή δεν ήταν σωστά ντυμένοι.

Οι νύχτες του Νοεμβρίου ήταν ομιχλώδεις σε αυτές τις χώρες. Αν τολμούσατε να βγείτε έξω, ίσως να ακούσατε τις πολεμικές κραυγές των πολεμοχαρών θρακικών φυλών και το τσούγκρισμα των ποτηριών στους εορτασμούς της νίκης. Αυτή είναι επίσης η γη που ευλόγησε ο θεός Διόνυσος με στρέμματα αμπελώνων, τόσο στο παρελθόν όσο και σήμερα...

Ο Ηρόδοτος λέει: «Οι Θράκες είναι οι πιο πολυάριθμοι μετά τους Ινδούς. Αν ήταν υπό την διοίκηση ενός μόνο άνδρα ή με μία μόνο θέληση, δεν θα νικιόντουσαν ποτέ και, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν οι ισχυρότεροι και οι πιο πολυάριθμοι από τους λαούς. Για τους Θράκες, το να μην εργάζονται είναι ευγενικό. Το να εργάζονται στη γη είναι άτιμο και αξιοκαταφρόνητο». Οι Θράκες, η πιο πολεμοχαρής κοινωνία της αρχαιότητας, έπαιρναν μαζί τους τα τρία πράγματα που γνώριζαν καλύτερα όπου κι αν πήγαιναν: Άλογα, κρασί και πόλεμο...

Ο τελευταίος των Τρώων: Ο Τίρας της Θράκης Τι συνέβη στους Θράκες, οι οποίοι σβήστηκαν από την ιστορική σκηνή με την άφιξη των Ρωμαίων στα Βαλκάνια; Πώς θα μπορούσε ένας λαός του οποίου ο αριθμός, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ήταν τόσο πολυάριθμος που ήταν συγκρίσιμος με αυτόν των Ινδών, να εξαφανιστεί ξαφνικά από την ιστορική σκηνή;
Αρχαιολογική και ετυμολογική έρευνα δείχνει ότι οι Θράκες, οι οποίοι κυριάρχησαν σε ένα σημαντικό μέρος των Βαλκανίων από το 7000 π.Χ. και μετά, εκτείνονταν από τις ρωσικές στέπες μέχρι το Αιγαίο, από τη γη των Ιλλυριών μέχρι τις ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Η θρακική επέκταση της επιρροής τους στην περιοχή εκτείνεται σε χίλια χρόνια, μεταξύ 1200 και 200 π.Χ. Με άλλα λόγια, μια μακρά περίοδο που ξεκίνησε με τον Τρωικό Πόλεμο.

Η δεκαετία του 1200 π.Χ., όπως και σήμερα, ήταν μια περίοδος κατά την οποία οι δύο πλευρές του Αιγαίου Πελάγους συγκρούστηκαν και οι πόλεις-κράτη σχημάτισαν διάφορες συμμαχίες και πολέμησαν μεταξύ τους. Ο πιο διάσημος από αυτούς τους πολέμους ήταν ο Τρωικός Πόλεμος, που διεξήχθη μεταξύ των Αχαιών και των Τρώων και τώρα αποτελεί θέμα πολλών ταινιών.

Με την πτώση της Τροίας το 1184 π.Χ., χιλιάδες Τρώες εγκατέλειψαν την πατρίδα τους. Αυτή η μεγάλη μετανάστευση από την Ανατολία σε όλες τις γωνιές του κόσμου ενέπνευσε πολυάριθμους θρύλους, συμπεριλαμβανομένου αυτού για τον Αινεία, ο οποίος αφηγείται την ίδρυση της Ρώμης.
Οι θρύλοι λένε πολλές ιστορίες για τους Τρώες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους. Σύμφωνα με τους Γάλλους, ήταν οι ήρωες που ίδρυσαν την πόλη Τουρ. Για τους βόρειους Ιταλούς, οι αληθινοί Τρώες ήταν αυτοί που έδωσαν στο Τορίνο το όνομά του από την πεσμένη πόλη τους. Για τους Άγγλους, όσοι εγκατέλειψαν την Τροία ακολούθησαν τον θρυλικό ήρωα Κοριναίο, ο οποίος ίδρυσε το Δουκάτο της Κορνουάλης και νίκησε τους γίγαντες Γωγ και Μαγώγ στο Πλύμουθ.

Ένας άλλος λαός που αναζητά τις ρίζες του στην Τροία προέρχεται από πολύ πιο μακριά: η Σουηδία! Σύμφωνα με τη μυθολογική ιστορία, την οποία μπορούμε να ονομάσουμε ένα είδος «Έπους Εργκένεκον» των Σουηδών, οι πρόγονοι των σκανδιναβικών φυλών δεν ήταν άλλοι από τον Τίρας και τους γιους του, οι οποίοι ξεκίνησαν μια πορεία αιώνων προς τα βόρεια από τη Θράκη μετά την πτώση της Τροίας!

Τα ξεχασμένα παιδιά της Τροίας: Οι Αέσιροι. Σύμφωνα με τον Όμηρο και τις ετρουσκικές πηγές, 30.000 Τρώες εγκατέλειψαν την πόλη μετά την πτώση της Τροίας. Σύμφωνα με πηγές που περιγράφουν τις τελευταίες ημέρες της Τροίας, ο κύριος λόγος που δεν έμειναν αλλά μετανάστευσαν μετά την ήττα τους ήταν η βάναυση λεηλασία της πόλης από τους Έλληνες. Μεταξύ των θρύλων από τη Γαλλία, την Ιταλία, την Αγγλία και τη Σκανδιναβία... Ποιος είναι αληθινός; Δεδομένου ότι οι Τρώες δεν θα μπορούσαν να βρίσκονται στη Γαλλία, την Ιταλία, την Αγγλία και τη Σκανδιναβία ταυτόχρονα, οι περισσότεροι θρύλοι φαίνεται να είναι κατασκευασμένοι.

Παρ' όλα αυτά, αρχαιολογικές και ετυμολογικές μελέτες παρέχουν κάποια επιβεβαίωση τουλάχιστον δύο από αυτούς τους ισχυρισμούς...
Ένα ακόμη πιο εντυπωσιακό παράδειγμα του εντυπωσιακού παραλληλισμού που διαπιστώνεται μεταξύ της λουβικής γλώσσας που ομιλούνταν από τον τοπικό πληθυσμό της Τροίας γύρω στο 1200 π.Χ. και της ετρουσκικής βρίσκεται μεταξύ των σύγχρονων βαλτικών γλωσσών και της θρακικής!

Επιστρέφοντας στο "Έπος Εργκένεκον" των Σουηδών...

Σύμφωνα με τον θρύλο, οι Τρώες, οι καλύτεροι επιζώντες πολεμιστές, διέσχισαν την Αζοφική Θάλασσα βόρεια της Μαύρης Θάλασσας και έφτασαν στις όχθες του ποταμού Ντον. Το 1150 π.Χ., οι Τρώες κατακτητές που ίδρυσαν το Βασίλειο της Σικαμπρίας στην περιοχή που εκτεινόταν από την Ουγγαρία μέχρι τις όχθες του Ντον ονομάζονταν «Aesir», που σημαίνει «σιδερένιοι άνθρωποι» στη γλώσσα των ιθαγενών Σκυθών της περιοχής.
Αυτοί οι σιδερένιοι άνθρωποι ίδρυσαν την πόλη «Aesgard», η οποία, όπως και η Τροία, ήταν βαριά οχυρωμένη. Η περιοχή έγινε γνωστή ως «Asaheim», που σημαίνει «γη των σιδερένιων ανθρώπων», «Asaland» ή «σπίτι των σιδερένιων ανθρώπων».

Όταν οι Αέσιρ μετανάστευσαν βόρεια αιώνες αργότερα για να αντιμετωπίσουν τις επιδρομές των Κιμμερίων και των Σκυθών, άφησαν πίσω τους τα ονόματα που έδωσαν στην Αζοφική Θάλασσα, η οποία χωρίζεται από τη Μαύρη Θάλασσα από ένα στενό στενό...

Μετανάστευσαν οι Σκανδιναβοί από την Τροία; Η παροχή μιας πλήρους περιγραφής της σκανδιναβικής ιστορίας είναι αρκετά δύσκολη, καθώς μόνο ένας μικρός αριθμός γραπτών πηγών χρονολογείται πριν από το 600 μ.Χ. Ένα σημαντικό μέρος αυτών των «σχετικά παλιών» πηγών προέρχεται από τον Ρωμαίο ιστορικό Τάκιτο (55-117 μ.Χ.) και τον Ιορδάνη (500-551 μ.Χ.), τον επίσημο ιστορικό των Γότθων βασιλιάδων. Κατά συνέπεια, ορισμένα ιστορικά ερωτήματα δεν μπορούν να απαντηθούν εύκολα.

Ποτέ δεν θα μάθουμε με βεβαιότητα αν η συνομοσπονδία φυλών που είναι γνωστή ως Αέσιρ, οι οποίοι έφτασαν βόρεια της Μαύρης Θάλασσας, μετανάστευσαν πράγματι από την Τροία. Ακόμα κι αν ο ιστορικός Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσός ήταν ένας από εκείνους που ισχυρίστηκαν αυτό!

«Οι άνθρωποι που ζουν στις απομακρυσμένες αποικίες βόρεια της Μαύρης Θάλασσας κατάγονται από εκείνους που εγκατέλειψαν την λεηλατημένη πόλη μετά τον Τρωικό Πόλεμο». Οι πιο εκπληκτικές πληροφορίες έχουν προκύψει από αρχαιολογικές ανασκαφές της τελευταίας δεκαετίας. Τα τελευταία ευρήματα αποκαλύπτουν ότι το Βασίλειο της Σικαμβρίας, που ιδρύθηκε βόρεια της Μαύρης Θάλασσας γύρω στο 1150 π.Χ. , ήταν ένα ισχυρό μείγμα θρακικών και κιμμερικών πολιτισμών, επιβεβαιώνοντας θρύλους σε αρχαίες ελληνικές πηγές.

Πού πήγαν λοιπόν οι Θράκες, οι οποίοι ίδρυσαν έναν σπουδαίο πολιτισμό βόρεια της Μαύρης Θάλασσας; Τα ιστορικά δεδομένα υποδεικνύουν μια κατεύθυνση «βορειοδυτικά». Ένα μεγάλο μέρος των θρακο-κιμερικών φυλών, παρασυρμένο από τις σκυθικές και ουννικές φυλές που προέρχονταν από την ανατολή, έφτασε στις ακτές της Βαλτικής και της Δανίας, και από εκεί, στη Σκανδιναβία, ακόμη και στην Αγγλία!

Κατευθυνόμενοι προς τον Βορρά

Οι Άεσιρ μετανάστευσαν σε διαδοχικές ομάδες στη νέα τους πατρίδα, τη Σκανδιναβία. Μόλις έφτασαν στις ακτές της Βαλτικής, συνάντησαν άτακτες γερμανικές φυλές που πολεμούσαν τους Ρωμαίους. Οι πιο άτακτες από τις γερμανικές φυλές στην περιοχή ήταν οι Γότθοι. Μετά από πολλές μάχες, οι Άεσιρ απέκτησαν υπεροχή όχι μόνο στις ακτές της Βαλτικής αλλά και επί των τοπικών φυλών της Σκανδιναβικής Χερσονήσου.

Οι Άεσιρ (αργότερα Σβέαρ, σύγχρονοι Σουηδοί) που μετανάστευσαν στην περιοχή της Βαλτικής αποτελούνταν από πολλές φυλές και φυλές. Οι πιο εξέχουσες από αυτές τις φυλές ήταν οι Βάνιρ. Στους μεταγενέστερους αιώνες, οι Βάνιρ θα ήταν γνωστοί ως Ντάνερ, που σημαίνει Δανοί.
Ωστόσο, οι πιο άγριες από τις φυλές που ενώθηκαν με τους Άεσιρ ήταν οι Έρουλοι, των οποίων το όνομα σημαίνει «άγριοι πολεμιστές». Η φυλή των Έρουλων, που ονομάζονταν «Χάριι» και «Αερούλι» από τους Ρωμαίους, επέτρεψε στους Άεσιρ να εγκατασταθούν στη Σκανδιναβία πολεμώντας τον τοπικό πληθυσμό.

Το ενδιαφέρον είναι ότι οι «Σουηδοί Νεοναζί», στην αναζήτησή τους για μια καθαρόαιμη σκανδιναβική φυλή, προσκολλώνται σε αυτούς τους μύθους! Οι βόρειοι Νεοναζί, αναζητώντας τις ρίζες τους στα ερείπια της Τροίας, ξοδεύουν σελίδες ολόκληρες κάνοντας καταιγισμό ιδεών για κάθε σπιθαμή πληροφορίας σχετικά με αυτό το θέμα σε γνωστά φόρουμ συζήτησης όπως το "Stoffilfront"!

Τα τελευταία χρόνια, ελήφθησαν δείγματα DNA από ντόπιους που εργάζονταν ως ημερομίσθιοι εργάτες σε αρχαιολογικό χώρο ανασκαφών σε ένα χωριό Γιορούκων της Ανατολίας και αποδείχθηκε ότι οι χωρικοί ήταν συγγενείς με εκείνους που ζούσαν σε αυτά τα εδάφη πριν από 3.000 χρόνια... Θα θέλατε οι Σουηδοί νεοναζί να ανακηρύξουν τώρα τους Θράκες «δικές τους κόρες»;

Είναι τα «Σουηδέζικα κορίτσια» αποκύημα της φαντασίας;

Οι πληροφορίες για τη συντριπτική πλειοψηφία των θρύλων προέρχονται από την «Πεζική Έντα» του Σνόρι Στούτουσον (1179–1241 μ.Χ.), ενός Ισλανδού ιστορικού που μετέφρασε τους παλαιούς σκανδιναβικούς μύθους. Η Πεζική Έντα είναι το πρώτο έργο που προσφέρει μια ορθολογική εξήγηση των σκανδιναβικών θρύλων και μυθολογικών γεγονότων. Δυστυχώς, πολλοί ιστορικοί παραμένουν αδιάφοροι για το σχετικό υλικό.

Ο Snorri Studúson έγραψε ότι οι Aesider προέρχονταν από τη Μικρά Ασία και συνέκρινε την πτώση της Τροίας με το Ragnarök, τη μεγάλη μάχη μεταξύ θεών και ανθρώπων στη σκανδιναβική μυθολογία. Η ιστορία της Τροίας ήταν γνωστή σε πολλούς πολιτισμούς από την αρχαιότητα. Αυτό που έκανε ο Snorri Studúson ήταν να συγκρίνει τους θεούς της σκανδιναβικής μυθολογίας με τους ήρωες του Τρωικού Πολέμου.

Ακριβώς όπως έκανε ο διάσημος σκιτσογράφος Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ με τον "Κόναν τον Κιμμέριο"... Με μια διαφορά. Τα "Σουηδέζικα κορίτσια" που μετανάστευσαν από τη Θράκη πριν από 3000 χρόνια δεν είναι αποκύημα φαντασίας!
Μερικές λέξεις που προέρχονται από τα θρακικά στα σκανδιναβικά

• Beras (Καφέ): Beras (Λιθουανικά), Bers (Λετονικά), Bero (Παλαιά Υψηλά Γερμανικά)
• Μπέργκα (Λόφος): Μπεργκ (Παλαιά Ισλανδικά), Μπρέγκα (Παλαιά Βουλγαρικά)
• Berza (σημύδα): Berzas (Λιθουανικά), Berzs (παλιά Πρωσική)
• Ντίνγκα (Εύφορη γη): Όινγκα (Λεττονικά), Ντίνγκια (Παλαιά Ισλανδικά)
• Sautis (Sleeper):Sautis (Λεττονικά)
• Skarke (χρήματα Sunfüş): Skark (παλαιά σκανδιναβική γλώσσα)
• Σούρα (Αλμυρά): Σούρα (Λιθουανικά), Σούρα (Λεττονικά)
• Upa (ποτάμι): Upe (Λιθουανικά), Upe (Λετονικά)
• Zilma (Πράσινο): Zemle (Λετονικά για γρασίδι)