Η κωμόπολη αυτή, που βρίσκεται στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, περιβάλλεται από δάση, ενώ οι ποταμοί Παπουτζντέρε και Καζαντερέ περνούν από αυτή τη γραφική παραθαλάσσια κωμόπολη και εκβάλλουν στη Μαύρη Θάλασσα. Οι κύριες πηγές εισοδήματος των κατοίκων είναι η αλιεία και η δασοκομία.

Το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, ένα από τα παλαιότερα λαξευμένα σε πέτρα μοναστήρια στον κόσμο, βρίσκεται εδώ. Το Κιικιόι φιλοξενεί τα μοναδικά δάση μαύρης πεύκης της Θράκης. Εκτός από αυτά, τα δάση διακοσμούνται με ουγγρικές βελανιδιές, άποδες βελανιδιές, δρύες, ανατολικούς φράξους, μαύρους φράξους, φτελιές, οξιές, σφενδάμια, φλαμουριές και κόκκινα σφενδάμια. Επιπλέον, ζώα όπως ζαρκάδια, αγριόχοιροι, λύκοι, τσακάλια, νυφίτσες, αλεπούδες, ασβοί και λαγοί προστατεύονται σε αυτά τα όμορφα δάση.

Το Κιικιόι ιδρύθηκε από τους Καρύους και στην αρχαιότητα ονομαζόταν Σαλμυδησσός. Στις εισόδους του Κιικιόι από το Σαράι και τη Βιζύη υπάρχουν τείχη κτισμένα με κόκκινα τούβλα. Στο κέντρο αυτών των τειχών, που είναι σε μεγάλο βαθμό εγκαταλελειμμένα και ερειπωμένα, βρίσκονται ελληνικά σπίτια από ξύλο και πέτρα. Η εικόνα της κωμόπολης από αυτό το σημείο αποπνέει μια τυπική μεσαιωνική ατμόσφαιρα. Τα ιστορικά της μνημεία, η φυσική της ομορφιά, η θάλασσα και οι παραλίες, καθώς και η σε μεγάλο βαθμό αλώβητη παραδοσιακή δομή του χωριού, προσφέρουν στους επισκέπτες διάφορες ομορφιές. Η κωμόπολη υποδέχεται επισκέπτες καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, με μεγαλύτερη κίνηση τους καλοκαιρινούς μήνες.