İstanbul Sayfaları
Silivri - Çatalca
Makale Dizini
Sayfa 4 / 54
Aslıhan Köyü adından da anlaşılacağı gibi adını köyün şu anki yerinden az bir farkla yakınında olan handan almakta, köy batıdan gelen ve ülkemizden geçen ana ticaret yolunun üzerinde bulunmaktadır. Bu nedenle burada yıllar önce yolu kullananlar için "han" kurulmuş ve Osmanlı tahrir defterleri ve arşivlerinde Edirne vilayeti, Cisr-i Ergene kazası, Aslıhan köyü (Reaya) adıyla geçmekte olup, Cumhuriyet dönemine ve günümüze kadar aynı isim ile gelmiştir. Bu da göstermektedir ki köyde Rumlar değil Ortodoks Gagavuz Türkleri ikamet etmiştir. Günümüzde Yunanistan'a giden eski köy sakinleri köye ziyaretlerde bulunmaktadırlar. Köy Osmanlı döneminde Reaya'dır. Osmanlı arşivlerinden köyün adının geçtiği bir örnek verirsek; Abdülkadir mühürlü defter: Paşa livası dahilinde Cisr-i Ergene'de Aslıhan köyü Sultan II. Murad zamanında Şarabdar Hamza Bey'e verilmiş ve mezkur köy hududunda bulunan Hızır ve Akberdi köyleri dahi ita edilmiş ve II. Bayezid devrinde bunların vakıf ve mülkiyeti hakkında hükm-i şerif ihsan olunmuş olduğu ve vakıf ile mülkiyete dahil karyeler hasılatının Hz. Peygamber'in türbelerine ve Akberdi diğer adı Baykal köyü öşrü sahib-i arza ve cizyeleri Medine'ye ait olarak ispençleri, adet-i ağnam ve resm-i arusaneleri sipahiye verilmek üzre defter-i atikte mukayyet bulunduğu cihetle, defter-i cedide de o suretle kaydolunduğuna dair arşivdir. Burdanda anlaşılacağı gibi köyün adı II. Murat dönemindeki arşivlerde geçmektedir. II. Murat hanın saltanat dönemi 1421-1451 yıllarını kapsadığına göre Aslıhan köyü yaklaşık 600 yıllıktır ki daha da eski olabilirliği vardır.
Lozan antlaşması ile beraber daha sonra köye Balkanlardan mübadele sonucu gelen mübadiller yerleştirilmiş ve köyde Müslüman Türkler yaşamaya başlamıştır. Köyde mübadeleye kadar olan dönemde büyük olasılıkla Hristiyan Gagavuz Türkleri yaşamaktaydı . O döneme ait bir de eski çeşme vardır. Suyu birçok nedenden dolayı tercih sebebidir. Hristiyanlardan kalan maşatlık yani mezarlık yeri bilinmektedir fakat mezarlık bozulmuş ve kaldırılmıştır. Mevcut caminin yerinde yer alan kilise mübadelenin ardından kısa süreli ortak yerleşimden sonra camiye çevrilmiş ve daha sonraları yıkılarak yerine Türk İslam mimarisine uygun cami yapılmıştır. Köy 1923-1924 mübadele dönemine kadar büyük çoğunlukla Ortodoks Türklerin yaşadığı bir köy olmuş ve bu tarihten sonra boşalan köye Batı Trakya'dan gelen Müslüman Türkler yerleştirilmiştir. Köye Selanik vilayetinin Drama livası Dale köyünden ve İskorşene mahallesinden, Selanik vilayeti Gevgili kazası Mayadağ köyünden, Selanik vilayeti Gevgili kazası Alçak köyünden, Selanik vilayeti Gevgili kazası Karasinan köyünden, Selanik vilayeti Gevgili kazası Boymice köyünden ve daha sonraki yıllarda Kosova Priştine'den, Bulgaristan Kırcaali'den (Osmanlı döneminde Kırcaali, Edirne vilayetine bağlıydı) ve Balkanların çeşitli yerlerinden göçmenler yerleştirilmiştir. Gelen göçmenler Oğuz Türklerinden olup Osmanlı döneminde Balkanlarda yerleşik hayata geçmiş Yörüklerdir. 2013 yılı nüfusu 577 kişidir.
Edirne iline 60 km, Uzunköprü ilçesine 25 km uzaklıktadır.
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Bölgede başlıca yetiştirilen ürünler buğday, ayçiçeği, çeltik, kavun ve karpuzdur. Ayrıca köyde en önemli geçim kaynaklarından biri de üzümcülüktür. Genelde üzüm bağlarında Papazkara denilen siyah üzüm üretilmektedir (Şaraplık üzüm). Köyde ilköğretim okulu vardır ama 2006 yılı itibarıyla ortaokul kısmı 2007 yılında ise ilkokul 4. ve 5. sınıflar kapatılmıştır. Köyün hem içme suyu şebekesi hem de kanalizasyon şebekesi vardır. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı yoktur ancak sağlık evi vardır. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.